Либӧ
лунвывса йӧзыс ёнджыка эскӧны вомдзалӧмъясӧ, либӧ ёнджыка оз эскыны
ӧта-мӧдыслы, либӧ ме том мам, и менӧ быд боксянь кытшалӧны велӧдысь да ӧлӧдысь
йӧз…
Армис кӧ сэтшӧмтор, мый тэныд мыйкӧ оз ёна
кажитчы, дерт жӧ, колӧ кодӧскӧ мыждыны. Тадзи кокниджык. Ми пырджык тадзи и
вӧчлам. Бӧръя кадас ме зэв тшӧкыда кыла: «Вомдзалісны!» Сэтшӧм тшӧкыда, мый
весиг ачым здук кежлӧ думыштчыла: «Гашкӧ…» Но менам семьяын эскӧны Енлы, и лои
кӧ нин мыйкӧ, корӧны сылысь отсӧг и сійӧс аттьӧалӧны, а оз шаманитны.
Аттьӧ, мый меным пыр мойвилӧ веськавны
шань йӧз пӧвстӧ. Кага чужтанінын ме ёртаси бур нывъяскӧд. «Палата №5» - тадзи
ми и нимтім чатнымӧс, кӧні матӧ квайт тӧлысь нин вит мам юксьӧны асланыс тӧжд,
нок да радлуннас.
Бӧрдӧ кӧ вӧлі менам чужсьӧг кагаӧй, ме
пыр шулі: «Но тайӧ ӧд кага. Ичӧт челядь тшӧкыда бӧрдӧны. Чайта, менам оз на
сэтшӧма горзы, кыдзи мукӧдыслӧн». Менам выль ёртъяслӧн та вылӧ мӧдджык
видзӧдлас.
- Менам нылукӧй ёна бӧрдіс войнас. Ӧти
тӧдса кагук вывсьым вомидз вӧтліс. Сэсся некодлы ог кут петкӧдлыны муспозйӧс. Асланым
кодкӧ и вӧчис тайӧс. А ывлаӧ петӧм водзын юр пыдӧссӧ пыр неуна солышта, мед
ставыс бур вӧлі.
Мӧд гижӧ:
- И миянӧс вомдзалісны. Дерт,
больничаын. Коридор тыр нарӧд. Ӧти шуас: «Ой, кутшӧм ичӧтик». Мӧд: «Кутшӧм
еджыдик банбокъяс»… Менам верӧс биалӧ газ, сов сы вылӧ кӧдзыштӧ, а биыс кузь
кывъяс нюжӧдӧ да тратшкӧ… Сідзкӧ, вомидз пӧ эм.
Коймӧд:
- Ой! Паськыдджыка та йылысь гиж.
Миян тшӧтш войбыд горзіс. Чайта, вомдзалісны жӧ.
Уджъёртъяс юалісны, кыдзи узьӧ
кагаӧй. Мися, бура (сэк ичӧт на вӧлі, да войнас ачыс унмовсьліс сёйыштӧм
бӧрын). Директорӧ ыдждӧдіс синсӧ да ӧлӧдіс: «Позьӧ ӧм татшӧмтор йылысь
висьтасьны!» Быттьӧ ме изэрд вылысь горза, а ог сэтшӧм жӧ мам да бабъяскӧд
юксьы.
Внучкасӧ видзны локтысь мамӧс
шензьӧдіс со мый. Мыйла пӧ ставӧн сьӧлалӧны миян Эделька вылӧ, ставӧн шуӧны
«Тьфу на вас!» либӧ «Плохая!» Мися, тадзи вомидзысь видзӧны.
А татчӧс бабным чайтӧ, мый весиг ми
сыкӧд вермам вомдзывны муса нылукнымӧс бур кывйӧн. Кыдзи татшӧмыс вермас лоны? Абу
али мый миян кевмысьӧмъясным медся вынаӧсь… Ме ог гӧгӧрво. Колӧ пӧ войся дӧрӧм
помлӧн гугнас кагалысь чужӧмсӧ чышкыны. Мися, сэк, дерт, войсӧ оз узь – повзяс.
Весиг медицинаын уджалысьяс
видзчысьӧны. Кор ми локтім роддомысь, буретш миян врачным да медсестраным
отпускаліны. Медводдза да мӧд патронаж дырйи волісны эз миян участокысь
кывкутысь специалистъяс. Лунӧн сёрӧнджык виччысьтӧг воис миян медсестраным.
Мекӧд сёрнитіс, туйдіс, кыдзи да мый. Мися: «Видзӧдланныд каганымӧс?» Ог пӧ,
тӧрыт ӧд врач тіянӧ волӧма. Тӧлысьныд тырӧ, и локтанныд, любуйтчыштам. )
Мед ставыс ставлӧн лоӧ бур! Мед асьныд,
кагукъясныд, бать-мамныд лоӧны дзоньвидзаӧсь! Эскӧй бурӧ! И ме кута зільны!
И… дерт жӧ, ТЬФУ НА ВАС! ;)
