Ми
тшӧкыда овлам гортын Эделюшкӧд кыкӧн. Гожӧмнас дзонь кык тӧлысь папным уджаліс.
А ми гортын кӧзяйкаяс пыдди вӧлім. Ме майшаси, мися, кыдзи нылукӧй кутас менӧ
мамӧн шуны, некодлы кӧ ме кындзи та йылысь сылы висьтавны…
Эделюшкӧд
талунъя ёрта сёрни.
-
Коді миян бур ныв?
-
Мама!
-
А коді тусь ныв?
-
Мама!
-
А коді лёк ныв?
-
Мама!
-
А коді гачас писяліс?
-
Мама!
-
А коді талун дуръяліс?
-
Мама!
-
А коді колготки вылад рисуйтӧма?
-
Мама!
-
А тэ коді?
-
Мама!
-
А Эделия, сідзкӧ, кӧні?
-
Абу! – шевгӧдіс кинас дзолюк. J
Водзӧ лоӧ на
Водзӧ лоӧ на